Dag 20 Lion’s Head, Signal Hill, Bo-Kaap, Waterfront

Maandag 6 november

Vandaag de laatste volle dag in Kaapstad. We hebben weer een mooi programma bedacht maar we hebben daar wel mooi weer voor nodig. De gehele nacht heeft er een zeer stevige wind gewaaid en ook als we naar de ontbijtzaal gaan waait het nog flink. Het belooft wel een zonnige dag te worden en met 22 graden een prima dag om lekker actief te zijn.

We willen vanochtend Lion’s Head (Leeukop) beklimmen en die is 669 meter hoog. Hopelijk waaien we niet van de berg af. Als we de wandeling starten is er nauwelijks wind. We denken dat we dan net in de luwte van de berg zitten maar tot onze grote verrassing ervaren we de gehele ochtend nauwelijks wind en daardoor is her zelfs flink warm om te klimmen. Al snel gaan de pijpen van de broeken af en gaan de overshirts uit. Het is heerlijk weer voor een wandelingetje want zo kun je het eerste stuk wel noemen. Al gauw wordt het echter toch wat uitdagender en neemt de moeilijkheidsgraad exponentieel toe. We moeten gebruik maken van kettingen en ladders. Op een gegeven moment kun je kiezen voor een moeilijke route met een heel traject met kettingen en handgrepen om een bijna verticale wand te bestijgen of een iets makkelijkere omweg. We kiezen voor de veilige route en die is al moeilijk genoeg. Onderweg zien we Kaapstad en omgeving van alle kanten omdat je om de beg heen loopt. Josee heeft zichzelf alwéér flink overtroffen en ze gaat onverschrokken verder.

Als we vlak onder de top zitten wordt het pad smaller met afgrond aan 2 kanten en dan vindt Josee het mooi genoeg geweest. Bert gaat nog door tot de top. Het is nog een pittig stukje. Op de top een 360 graden beeld over de hele omgeving en dat is fantastisch. Ik sta op de top met een klipdassie die me gezelschap houdt. Ik blijf niet te lang boven want Josee zit waarschijnlijk met smart te wachten tot ik af kom dalen. Na een korte drinkpauze gaan we beginnen aan de afdaling en die is niet overal even makkelijk. Tot onze schrik staan we in een keer boven de verticale wand met kettingen en handgrepen. Blijkbaar hebben we een afslag gemist en hebben we onbewust voor de moeilijke route gekozen. Weer terug gaan stijgen is geen optie en dus gaat Josee, hangend aan kettingen en handgrepen, als een volleerd klimmer (in dit geval daler) naar beneden. Respect voor deze prestatie en weer een morele overwinning! De overige ladders en moeilijke passages zijn daarna peanuts en worden fluitend gepasseerd en heelhuids komen we zeer voldaan beneden. Het was een prachtige “wandeling”.

Het is inmiddels duidelijk dat de kabelbaan van de Tafelberg vandaag niet functioneert omdat men verwacht dat de wind vanmiddag weer flink zal toenemen. We zijn dus blij dat we dat al eerder gedaan hebben. Hoogstwaarschijnlijk gaan de excursies naar Robbeneiland vandaag ook niet door. We zijn in ieder geval blij dat wij vandaag het water niet op hoeven.

Signal Hill (het achterwerk van de leeuw) ligt een klein stukje verderop en kan gewoon met de auto bereikt worden. Deze pukkel is iets lager en heeft deze naam gekregen omdat er in het verleden kanonschoten werden gelost om de schepen te waarschuwen, een soort akoestische vuurtoren dus. Het is inmiddels traditie om iedere dag (behalve zondag) om precies 12 uur een schot te lossen om de scheepsklokken te ijken. Tegenwoordig is het alleen nog maar traditie.

Vanaf Signal Hill is het Cape Town stadium (Green Point stadium, vanwege het WK voetbal verbouwd en van 18.000 zitplaatsen uitgebreid naar 68.000) te zien. Dit was zo’n beetje het enigste dat niet zichtbaar was van Lions Head omdat het verscholen ligt achter Signal Hill.

Via de westkant van Kaapstad rijden we via Clifton en het stadion terug naar ons guesthouse om even op te frissen om daarna een stadswandeling te maken. We lopen via downtown naar Bo-Kaap, een (letterlijk) kleurrijke wijk aan de voet van Signal Hill. Dit is een wijk waar voorheen met name afstammelingen van Maleisische slaven woonden. De huizen zijn in allerlei felle kleuren geverfd. Tijdens de apartheid was het verboden om gekleurde kleding te dragen en toen de apartheid was afgeschaft heeft de hele wijk zijn huis in een bonte kleur geschilderd. Deze traditie is gebleven. In de wijk wonen vel moslims en het is ook een nieuwe traditie geworden om na de ramadan het huis een ander kleurtje te geven. Het is in ieder geval een mooie bonte bedoeling.

Na Bo-Kaap en een ijsje lopen we door naar het waterfront. Daar kopen we nog wat souvenirs, drinken een biertje op een (winderig) terras. De wind is in de loop van de middag weer flink toegenomen.

We dineren bij Karibu, een traditioneel Afrikaans restaurant. We eten allebei boboti. We zijn tot de conclusie gekomen dat we dat beide erg lekker vinden. Als voorgerecht kiezen we struisvogel en springbok carpaccio. We sluiten af met koffie/thee met Amarula.

Met de taxi gaan we weer terug naar ons guesthouse voor onze laatste nacht in Kaapstad. Zeker een aanrader.

Morgen naar ons laatste adres: 3 nachtjes in Stellenbosch. Misschien dat we daar wat kunnen relaxen en nog een wijntje gaan drinken.....